(ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ— ରାଗ ବକୁଳାଭରଣ, ତାଳ ଆଦିତାଳ)
କେତେ ବୋଲି ମୋ ଦୁଃଖ ସହିବି ରେ
କା ଆଗେ ହୃଦ ଫେଡ଼ି କହିବି ରେ । ଘୋଷା ।
ଲଭି ଏତେ କଷଣ ଯାଉ ନାହିଁ ପରାଣ
କି ଉପାୟ ସଙ୍ଗିନୀ ବିହିବି ରେ । ୧ ।
ପ୍ରବେଶ ହେଲେ ରାତି ଖସିଯାଉଛି ଧୃତି
ଜାଣି ନ ଥିଲି ଏକା ରହିବି ରେ । ୨ ।
ନୁହଇ ଦାସୀ ଭଳି ଆସିବା ପାଇଁ ଆଳୀ
ଛାମୁକୁ ଲେଖ କେହି ବିହିବି ରେ । ୩ ।
ଦେହେ ପରାଣ ଥାଉ ସତେ ସଜନୀ ଆଉ
ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ମୁଁ ଚାହିଁବି ରେ । ୪ ।