(ତାରିଣୀ ଚରଣ ପାତ୍ର— ରାଗ ବସନ୍ତ, ତାଳ ଅଟ୍ଟତାଳ)
ଦେଖ ବସନ୍ତ କାଳ
ସଜନୀ ଆହା କି ମଞ୍ଜୁଳ ।
ମଳୟ ପବନେ ମଧୁପ ଗୁଞ୍ଜନେ କୁଞ୍ଜକାନନେ
ମଧୁମୟ ବେଶେ ସାଜି ସୁମାନସେ
ଆସ ଗୋ ଚଞ୍ଚଳ । ଘୋଷା ।
ମୋହନ ବଂଶୀ ପଞ୍ଚମ ତାନେ
ବାଜେ ସଘନେ
ପରଶି ମରମେ ମନ ବଳୁଥିବ ଗୋ
ମୋହନ ଧିଆନେ
ଆଉ କଲେ ହେଳା ବୁଡ଼ିବଟି ଭେଳା
ଧର ବରଣମାଳା
ଭଣଇ ତାରିଣୀ ନୋହି ତୁ ମାନିନୀ
ନିଧୁବନେ ଚାଲ । ୧ ।