(ବନମାଳୀ— ରାଗ ମରୁଆ, ତାଳ ଆଠତାଳି)
କାଲି ଯାହା କଲେ ସଖୀ ନାଗର ରାଜ
କହିବାକୁ ବଡ଼ ଲାଜ । ଘୋଷା ।
ଯମୁନା ସ୍ନାହାନେ ଗଲି ଘଷି ମାଜି ହେଉଥିଲି
ଏ କାଳରେ ମିଳିଗଲେ ମୁରଲୀଭୁଜ । ୧ ।
କଦମ୍ବ ମୂଳରେ ଲୁଚି ଦେଖୁଥିଲେ ଆଡ଼େ ଘୁଞ୍ଚି
ଅତରକେ ମୁଁ ନ ଜାଣେ ସେ ଭଙ୍ଗୀବ୍ରଜ । ୨ ।
ସାରି ମୁଁ ସ୍ନାନ ମାଜଣା ଘାଟ ପାଶେ ଜଗଜିଣା
ବାଟ ଓଗାଳି ମାଗିଲେ ଅପୂର୍ବ ଚିଜ । ୩ ।
ବହୁତ ବିନୟ ହେଲି ତାଙ୍କ ଫାନ୍ଦୁ ଉବୁରିଲି
ବୋଲେ ବନମାଳୀ ଏହା ନୁହଇ ବ୍ୟାଜ । ୪ ।