(ରଘୁନାଥ— ରାଗ ଭୈରବୀ, ତାଳ ଏକତାଳି)
ଦରହାସି ଏବେ ଆଦର ଦର ନାଶ ହୃଦର
ହର ଦୁଃଖ ମୋହର କର ଉଦ୍ଧାର
କାର ଛାର ଗିର ସାର ନ କର ଶର
ବାରବାର ମାର ମାରଇ ଉରେ ତାର । ୧ ।
ଯଶ ଶଶୀକି ତୁ ପ୍ରକାଶ ନାଶ ସ୍ମର ତମସ
ବସ କୋଳେ ନାରୀଶ ରସ ବରଷ
ଦାସ ଆଶ ତୁ ନ ନାଶ ସରସ ରସ
ଭାଷ ଭାଷ କାଶହାସ ବଶେ ତୋଷ । ୨ ।
ବିହି ରଘୁନାଥ କହଇ ଏହି ଭାଷେ ସୁଦେହୀ
ତହିଁ କି କର ସହୀ କହିଲି ମୁହିଁ
କାହିଁପାଇଁ ସହୀ ଚାହିଁ ବସିଛୁ ମହୀ
ନାହିଁ ନାହିଁ କେହି ତ୍ରାହି ବିହିବୁ ତୁହି । ୩ ।