(କବିଚନ୍ଦ୍ର କାଳୀଚରଣ— ରାଗ ସିନ୍ଧୁଡ଼ା, ତାଳ ଏକତାଳି)
ସଜନୀ କି କଲି
ମାନେ ଯା ବସିଲି (ମୁଁ) ।ପଦ।
ମଉଳିଲା କଞ୍ଜ ସରି, ସରି ତ ଯାଉଛି ଶିରୀ
ମୋହନରେ ନାହିଁ ତ ନିତି ଭଙ୍ଗି ମୋହନ ଝଳି ।୧।
ନାରୀମରା ସେ ମୁରଲୀ, ହାରିଗଲା ପରା ଗୋରୀ
ନାହିଁ ଶିଖୀଗଞ୍ଜନ, ବାଙ୍କ ଚୂଳ ବାମକୁ ଢଳି ।୨।
ଅରଜିଲୁ ଅପଯଶ, ବରଜି ମୋହନ ଆଶ
ଭାଷେ କବିଚନ୍ଦ୍ର ତୋ ମାନ ସୀମା ଗଲା ତ ବଳି ।୩।