(ବନମାଳୀ— ରାଗ ରାମକେରୀ, ତାଳ ଯତି)
ଶ୍ୟାମେ ତୁ ନୁହଁ ବିମନାରେ ସୁମନା । ଘୋଷା ।
ମୁଞ୍ଚ ଏ ରୁଷାଣି ଆରେ ବୀଣାବାଣୀ
ଛାମୁରୁ ନ କର ମନାରେ । ୧ ।
ହାତ ଓଠ ଧରି କହୁଛି ସୁନ୍ଦରୀ
ଅମୀୟ କଟାକ୍ଷେ ଅନାରେ । ୨ ।
ସୁଚିତ୍ତେ ବିଚାର ସେ ତୋର ତୁ ତାର
ଜୀବନ ସଙ୍ଖାଳି ସିନାରେ । ୩ ।
କଲେ ହତାଦର ହେବେଟି କାହାର
ସେ ଘନ କାଳିଆ ସୁନାରେ । ୪ ।
ବନମାଳୀ କହେ କାହା ଦେହ ସହେ
ଦେଖି ମୋହନ ଯାତନାରେ । ୫ ।