(ବୀରମିତ୍ରୋଦୟ— ରାଗ ସୋମ, ତାଳ ଯତି)
(Alternate version— Raga Gujjari, Ekatali)
(ଅନ୍ୟ ପାରମ୍ପରିକ ସ୍ୱର— ରାଗ ଗୁଜ୍ଜରୀ, ଏକତାଳି)
ସଙ୍ଗିନୀରେ ସଖୀ କି ବଞ୍ଚିବ
ବିରହରେ ନୀରଜାକ୍ଷୀ ଦମ୍ଭ କେହି ସଞ୍ଚିବ । ଘୋଷା ।
ବିଞ୍ଚି ପଲ୍ଲବ ଶୟନ ଶୁଆଉ ସେ ସହୀକି
କିଞ୍ଚିତରେ ସୁଖ ଜାତ ନ କରଇ ତହିଁକି
(ପଡ଼ି)
ନିଶି ଦିବସେ ନେତ୍ର କଷା ନ କରେ ଧନ
ବସି ଘୋଷୁଛି କିସ ଆପଣା ମନ ମନ
ଋଷି ବଚନେ ସେ ଯେ ମିଶିଯାଉଛି ଶେଯେ
ଦିଶିନାହିଁ ଲପନେ ସୁସ୍ମିତ ଦରହାସ । ୧ ।
ଲଳିତାଙ୍ଗୀ ତନୁ ଝଳି କି ମଳିନ ଦିଶଇ
ଦଳି ହେବା ନଳିନୀର ଉପମାକୁ ହସଇ ।
(ପଡ଼ି)
ଲୁଳି ଅଳକାବଳୀ ପଡ଼ିଛି ଏଣେ ତେଣେ
ତୋଳି ଶ୍ରୀମୁଖ ଥରେ ଅନାଉଁ ନାହିଁ କେଣେ
ମଲି ମଲି ଭାଷୁଛି ବଳିବାରୁ ଅରୁଚି
ଜଳିଯାଉଛି ଦେହବଲ୍ଲୀ ଅନବରତେ । ୨ ।
ବାଳରବିକର ତାତି ଲାଗିଲେ ଯା ଦେହରେ
ଝାଳରେ ମଣ୍ଡି ହୁଅଇ ତାହା ତାପ ଚୟରେ ।
(ପଡ଼ି)
କାଳ ମଦନରାଜ ଚଣ୍ଡତର ନାରାଜ
ମାଳ ଜନିତ ବୀତି ହୋତ୍ରଜ୍ଜ୍ୱାଳ ସମାଜ
ବାଳମୃଗାକ୍ଷି ସହୀ ପାରିବ କେହି ସହି
ଭାଳ ଉପାୟ ଥିଲେ ବଞ୍ଚାଇ ପାରିବାକୁ । ୩ ।
ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣପୁର ଯୁବରାଜ ଭାଷିଲେ ଏ ଗୀତରେ
ଅର୍ଣ୍ଣବ ପରି ବଢ଼ୁଛି ଚିନ୍ତା ତାହା ଚିତ୍ତରେ
(ପଡ଼ି)
ଜନ ଗହଳେ କେବେ ମନ ନ ରହେ ତାର
ଜନମୁ ନାହିଁ ଲେଶେ ହରଷ ଯୋଷିତାର
ଅନବସରେ ଭ୍ରମି ଭ୍ରମି ହେଉଛି ଶ୍ରମି
ଅନ୍ୟ ଶରଣ ନାହିଁ ଆଣ ଗୋ କିଶୋରକୁ । ୪ ।