(ବନମାଳୀ— ରାଗ ଲଳିତ କେଦାର, ତାଳ ଏକତାଳି)
ଘନ କାଳିଆରେ ସେ ମୋ ଜୀବଜୀବନ
ମିତଣୀ ମୋ ବିତ୍ତ ସବୁ ପୀତ ଦୁକୂଳିଆ । ଘୋଷା ।
ଗଲେ ଏ ପରାଣ ଯାଉ ନ ତେଜିବି ତାଙ୍କୁ ଆଉ
ନାଚିଲେ ନେତ୍ରେ ସର୍ବଦା କାଳିନ୍ଦୀକୂଳିଆ । ୧ ।
ଲାଗୁ କୁଳରେ କଳଙ୍କ ଜୀବିକା ମୋ ପଦ୍ମମୁଖ
ଦୁଃଖପାଶୋରା ମନ୍ତର ଶିଖଣ୍ଡଚୂଳିଆ । ୨ ।
ବିନାଶି ବାସ ଆଦର ମନାସୁଛି ସଙ୍ଗ ତାର
ନୟନ ପିତ୍ତୁଳା ରଙ୍ଗ କାଇଞ୍ଚମାଳିଆ । ୩ ।
ହେଜି କହିଲେ ଏଣିକି ସଜନୀ ଛଳ ବାଣୀକି
ତେଜିବି କି ସତେ ମନୁ ନନ୍ଦ ଦୁଲାଳିଆ । ୪ ।
ଶ୍ରୀମତୀ ଏସନ ବାଣୀ ପ୍ରିୟସଖୀ ଆଗେ ଭଣି
କହେ ବନମାଳୀ ଚିନ୍ତି ବରଜଧୂଳିଆ । ୫ ।